Wąwolnica

fot. Wąwolnica 

Kolejny dzień z zimnym, południowo-wschodnim wiatrem. Żal wychodzić z domu, ale co robić – skoro mam kilka dni wolnego? Na termometrze tylko -2 °C, ale odczucie na rowerze jest inne. Drastycznie inne, zwłaszcza, że pierwsze 21 km przejechałem pod wiatr. I jeszcze ta droga … . Dziury i łaty asfaltu, aż wreszcie jestem w Niezabitowie. Chciałoby się napisać: wreszcie, bo dalszy odcinek już znacznie przyjemniejszy. Jeszcze tylko fotografia opuszczonej stacji kolei wąskotorowej i mogę jechać mniej więcej na północ. Do Wąwolnicy dzisiaj jadę. Stare to miasto-nie miasto. Ponoć jedno z najstarszych na Lubelszczyźnie i rzekomo założone przez samego Kraka. Wawel – Wąwolnica brzmią podobnie. Nieprawdaż? Ponad sto lat temu opisywano je tak:

Wąwolnica, osada nad rzeką Bystrą, w dolinie wśród wyżyn, poszarpanych licznymi jarami, posiada kościół parafialny murowany. Podług podania założycielem osady miał być Krakus, który po wzniesieniu grodu na Wawelu przybył tu Wisłą i znalazłszy odpowiedni punkt, założył gród nazywając go „Wąwelnicą”. Gród posiadał straż, czyli milicyę grodową, następnie osadzono tu benedyktynów. Za Kazimierza W. osada otrzymała przywilej miejski. Starostwo wąwolnickie, posiadała przez pewien czas królowa Bona.